Иншо дар бораи омузгор

Dating > Иншо дар бораи омузгор

Download links: → Иншо дар бораи омузгор → Иншо дар бораи омузгор

Ус тоди дигар ин худ зиндагист, ки касро ба баду иски чахони фони ошно меозад. Ҷашнатон бодо муборак, устодони азиз, Шодмон бошед доим , ғамгусорони азиз! Пешгарду раҳнамою бофару заҳматқарин, Ҳамчу ӯ воломақоме нест дар рӯи замин. «Хушнудии Худованд дар хушнудии падару модар аст ва хашми Худованд дар хашми падару модар» Чомеъу-с-сагир»-и Суюти, хадиси 4457.

Артиши чавони Точикистон, хусусан дар солхои душвори фочеабори чанги шахрванди якчо бо макомоти. Ана хамин диди муборак то имруз боки мондааст. Харчанд ба шароити гарони зиндагй ру ба ру омадаанд, аммо, мардона дар бунёди манораи аклхо сахми шоиста гузоштанд. Фариштагони дуруштху, сахтру бар он оташ муваккаланд, Худоро дар он чи ба онхо фармудааст, нофармони намекунанд ва он чиро мекунанд, ки ба онхо хукм мешавад» Сураи «Тахрим», ояти 6. Фарзандони солех барои волидон хадяи бехтарини Холики ягона, нури чашмон, фараху сурури калбхоянд. Аз кадим бузургони илму адаб ба устод эхтироми хосса дошта. «…Бигу: Хамоно зиёнкорон ононанд, ки хештан ва ахли худро рузи киёмат зиён додаанд. Он мард айнан суолро се бор такрор намуд ва Паёмбар с дар хар бор мегуфт: Барои модарат ва дар мартабаи чахорум фармуд: накуи кун барои падарат ва баъд аз падар барои хешовандони наздиктар».

Расонад одамонро бар муроди хеш, Муаллим ҷумларо мақсадрасон бошад. Огох бош, хамоно ин зиёни ошкор аст! «Эй Парвардигори ман, илхом дех маро, ки шукри ин неъмати Ту кунам, ки бар ману бар падару модари ман инъом кардаи; ва кирдори шоиста ба чо орам, ки Ту аз он хушнуд шави ва барои ман дар фарзандони ман салох пайдо кун!

- Иншо дар бораи точикистон хонаи умеди точикони чахон Находят узор по указанию воспитателя.

Табрикот бо «Рӯзи муаллим» Беҳтарин муаллимон бо қалбашон омӯзиш медиҳанд, на бо китоб. Тақдим ба қалби пурмеҳри Шумо Рӯзатон Муборак! Ҷашн доард ин замон дар мамлакат омӯзгор, Тирагиро дур созад, нур бахшад рӯзгор. Қадри ӯ хеле баланд гардид андар ин замон, Нест мисли ӯ касе болонишин дар ҳар макон. Пешгарду раҳнамою бофару заҳматқарин, Ҳамчу ӯ воломақоме нест дар рӯи замин. Садри мо аҳли маорифро намояд эҳтиром, Пояи давлат бувад Омӯзгори некном. Хонаободии мо — Омӯзгори пуршараф, Заҳмати ӯ мерасонад одамиро бар ҳадаф. Ҷашнатон бодо муборак, устодони азиз, Шодмон бошед доим , ғамгусорони азиз! Муаллими гиромӣ аз ту ташаккур мекунам барои хидояти мо ва аз инки беҳтарин рохро барои сохтани имрӯзамон нишон додӣ. Туӣ, ки моро аз «ҳеч» ба «ҳама чиз» расондӣ. Эй муаллим, чашмаи меҳру вафо, Эй муаллим, шаҳчароғи раҳнамо. Панди ту бошад ғизои маънавӣ, Меҳри ту андар дили мо гашта ҷо. Карди моро раҳнамун бар роҳи рост, Каҷравӣ, — гуфти ба мо, — кори хатост. Аз ту илми маърифат омӯхтем, Ҳарфи ту барномаи рафтори мост. Чун Падар ғамхор ҳастӣ баҳри ман. Дар дили мо карди ҷо меҳри Ватан. Доимо фархундаву болида бош, Эй муаллим роҳбари волосухан. Беҳтар аз ҳазор рӯзи сахту кӯшишу мутолиа як рӯз будан бо як муаллим бузург аст. Ҳар киро устод набвад, кор бар бунёд неаст, Дар раҳи маънӣ рафиқе беҳтар аз устод нест. Эй ҷаҳоне дар ҷаҳони зиндагӣ, Эй замину осмони зиндагӣ. Эй вуҷудат махзани илму адаб, Эй самои бекарони зиндагӣ. Муғчаҳоро бо сухан во мекунӣ, Сангҳоро дурру тилло мекунӣ. Сад ниҳоли хуби ҳосилдорро, Аз замини хушк пайдо мекунӣ. Шахси бесарват вале доро туӣ, Ҳокими ҳақпарвари дунё туӣ. Дар ҷаҳони пурфиреби тезрав, Хоксору аз ҳама воло туӣ. Муаллимро бахш кардам аввалаш муҳаббат охираш муҳаббат. Худо туро мехост ва интихоб ҳақи Худо буд. Донои Ишқ рӯзат муборак! Муаллим роҳбари илми замон бошад, Муаллим рӯҳбахши одамон бошад. Кунад равшан ба мо имрӯз фардоро Хабардор ӯ зи асрори ниҳон бошад. Кунад парвоз инсон дар само нотарс, Муаллим дар замин чун нуқтадон бошад. Расонад одамонро бар муроди хеш, Муаллим ҷумларо мақсадрасон бошад. Сипосгузори муаллиме ҳастам, ки андешиданро ба ман омӯхт, на андешаҳоро Аз падар гар қалбу тан ёфтем Аз муаллим ҷони равшан ёфтем. Эй муаллим чун кунам тавсифи ту, Чун Худо Мушкил тавон таърифи ту. Омӯзиш ҳарфе аст, ки ҳарфҳои дигарро меомӯзад. Ва масъулияти ин бар уҳдаи муаллим аст. Як падар бахшандаи обу гил аст, Як падар равшангари ҷону дил аст. Лек агар пурси кадомин бартарин Он кӣ дин омӯзаду илму якин Рӯзу ҳафтаи муаллим бар ҳамаи муаллимон муборак бод! Дӯстӣ, Ҳидоят, Назм, Илм, Ишқ, Эътимод ва оромишро дар як шахс пайдо кардам. Ва ӯ касе нест чуз Шумо. Агар дори ту ақлу донишу хуш, Муаллим ҳарчӣ мегӯяд бикун гуш! Муаллим чун падар воломаком аст Муаллим ҳамчу модар хуш зи ҷон аст. Муаллимро маранҷон ҳаргиз аз хеш, Мазан бо ҳарфи беҷо бар дилаш неш!